دریافت سند برای املاک فاقد سند

نقشه یو تی ام ماده ۱۴۷ قانون ثبت

در سال ۱۲۹۰ دولت وقت برای پایان دادن به تعارضات مردمی قانون اولیه ثبت را به تصویب مجلس رساند ، این قانون ۱۳۹ ماده ای در گذر زمان تکمیل گردید و تعارضات آن حذف شد و در سال ۱۳۱۰ قانون ۱۴۱ ماده ای ثبت اسناد و املاک به تصویب مجلس رسید .

با توجه به توسعه شهر نشینی بین سالهای ۱۳۱۰ تا ۱۳۵۱ قوانین جدیدی در سال ۱۳۵۱ در قالب مواد قانونی ۱۴۲ تا ۱۵۷ به تصویب مجلس رسید و قانون ثبت تکمیل تر گردید ، همچنین بین سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۵ با مهمتر شدن بحث مالکیت املاک کشور قانون ثبت بازنگری گردید و عمده تغییرات بر روی ماده ۱۴۶ ، ماده ۱۴۷ و ماده ۱۴۸ اعمال گردید و بحث تعیین وضعیت ثبتی املاک از جمله اراضی کشاورزی ، نسق های زراعی ، باغات شهری و غیر شهری ، اراضی مسکونی داخل حریم یا خارج حریم شهری که مالکیت آنها با توجه به تصرف مشخص گردیده است دقیق تر در این مواد قانونی مشخص گردید

بطور خلاصه در ماده ۱۴۷ شخص متصرف زمین باید ادعای مالکیتی خود را به همراه نقشه یو تی ام (UTM) و اسناد مثبته که نشان دهنده تصرف ایشان میباشد به ثبت مربوطه ارائه دهد که درصورت نداشتن تعارض با زمین های ثبت شده اشخاص حقیقی و حقوقی دیگر و تایید تصرف ایشان سند مالکیت ملک مزبور به نام متصرف صادر گردد

راه های سند دار شدن ملک

مالکیت از دو راه قابل تشخیص است : 

الف-سند ملک در دست شما باشد

ب-تصرف ملک در دست شما باشد

 

ارزش مالکیتی در حالت الف بیشتر است برای همین است که افراد تلاش می نمایند مالکیتی از نوع الف داشته باشند .

سوال اینجاست که چگونه حالت الف برای یک ملک از بین می رود یا وجود ندارد  : 

 

1  ملک سند دارد اما نمی دانیم این سند مال کدام ملک است یعنی ارتباط بین سند و ملک از بین رفته است .

2  ملک هنوز سندی ندارد .

در حالت 1 باید با استفاده از جانمایی پلاک ثبتی درج شده در سند به ملک رسید .

این روش روشی زمان بر ، دقیق تر و با ارزش تر است و در صورت پیدا شدن پلاک ثبتی انتخاب اول است . 

در حالت 2 باید با استفاده از قانون ماده 147 و نقشه UTM به سند رسید .

این روش روش ارزانتر و سریع تری است و اگر برای منطقه ای که می خواهیم از این طریق برایش سند اخذ کنیم قبلا یا بعدا سندی قدیمی تر وجود داشته یا پیدا شود نیاز هست دوباره اثبات مالکیت اتفاق بیافتد.